#100verhalen: Jenny Timmer – vrijwilliger bij de In de Luwte
Je zult maar 17 jaar zijn en vanuit Brabant solliciteren op een vacature op de Veluwe. Komend uit een gezin met één broer en zes broertjes wilde ze wel graag met kinderen werken. Na de ULO en een jaar vormingsklas zag zij in de NCRV-gids een vacature om ‘kinderen te beschermen’ oftewel bij de kinderbescherming Groot Emaus in Ermelo. Ze werd aangenomen en begon als groepsleider. De jongeren die er woonden waren soms maar een jaar jonger dan haar. Drie jaar heeft ze er gewerkt en van het één kwam het ander: ze trouwde met een timmerman uit Hierden. “In mijn tijd mocht je als getrouwde vrouw niet werken” en dus doet ze al jaren vrijwilligerswerk.
In de Luwte
Twee jaar geleden kwam ze bij In de Luwte in Ermelo, een kleinschalig huis met leefplezier voor ouderen met dementie. Ze kende het wel omdat ze er wel eens gezongen had met koorleden.
“Wat ik daar doe? Koken (al is het maar een klein tomaatje snijden), bakken (koekjes uitsteken lukt prima), knutselen en de bewoners zoveel mogelijk actief mee laten doen.” En verder helpen bij het persoonlijke ontbijt zoals In de Luwte dat doet. Met de bewoners aan tafel of op hun kamer, net wat bij hen past. Vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Die persoonlijke aandacht, de huiselijkheid en meeleven past ook bij Jenny. “Wil je nog een kopje koffie?”, vraagt ze halverwege het interview.
Niet alleen bij In de Luwte, ook voor de kerk of met verstandelijk gehandicapte mensen, de vrouwenvereniging of het koor doet ze vrijwilligerswerk. Nu ook weer bij de nieuwe kringloop in Hierden steekt ze haar handen uit de mouwen.
Collegialiteit
Omzien naar je naaste, doen wat je voor handen komt. Juist als je met pensioen bent. “Vrijwilligerswerk voelt alsof je met collega’s bent, een onderdeel van het grotere geheel”.
Elke maand kan zij bij In de Luwte zelf aangeven wanneer zij beschikbaar is. “De sfeer is gemoedelijk en door de inzet van vrijwilligers kunnen medewerkers hun werk ook met rust doen en het gezellig maken. Dat trekt mij zo aan bij In de Luwte. Je doet er toe, je bent van toegevoegde waarde en het wordt gewaardeerd. En… ik heb zelf ook weer zoveel geleerd”.
Meebewegen met de stemming van de bewoners staat hoog in het vaandel; en blijven leren, want geen dag is hetzelfde. “Dag mevrouw G., daar ben ik weer”. Maar mevrouw G. herkent Jenny niet, er zit alweer een week tussen. Afleiden van verdrietige of boze gevoelens bij de bewoners is de beste remedie. Even een ommetje maken of over een ander onderwerp beginnen. Dat helpt om hen weer te zien opbloeien en te genieten van het leven dat er wel is.
Leefplezier
Vanwege Corona is Jenny zes weken niet geweest en vragen de bewoners elke keer weer waarom toch die mondkapjes. Nee, er wordt niet over politiek gediscussieerd, wel over het streeknieuws en de krant. Of de kippen worden buiten even gevoerd. Er is genoeg actiefs te doen bij In de Luwte wat de zintuigen van de bewoners prikkelt zodat ze leefplezier ervaren en belevingsgerichte zorg ontvangen. Maar niet zonder de inzet van vrijwilligers zoals Jenny.
Heb je vragen over een vrijwilligersfunctie als deze? Neem dan contact op met een medewerker bij In de Luwte door te bellen naar 0341 – 267 817 of te mailen naar info@indeluwte.info.